Kopdzio
Administrator
Dołączył: 16 Lip 2006
Posty: 104
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/7
|
 Wysłany: Nie 15:49, 16 Lip 2006 Temat postu: GTA LCS |
|
|
| Kod: | RECENZJA GTA: LCS - 7 GRZECHÓW GŁÓWNYCH ×
Co oni zrobili? Jak Rockstar mógł wydać GTA: Liberty City Stories na PSP?! Przecież to będzie porażka, jak można ten ogromny, tętniący życiem świat upchnąć w przenośnej konsoli? Zapewne takie, drodzy Czytelnicy, nasuwały Wam się pytania, kiedy po raz pierwszy usłyszeliście o tym, z pozoru, dość kontrowersyjnym pomyśle. Jednak zapewniam was, sztukmistrzowie z Rockstar jak zwykle stanęli na wysokości zadania!
GTA zawsze było złe. A teraz ten cały zły świat można mieć w swojej kieszeni i wcale to nie musi to być kieszeń od spodni przeciętnego słuchacza hip hopu. Wystarczy nam mała, droga, przenośna konsolka. GTA: Liberty City Stories to mistrzowskie połączenie składników potrzebnych do stworzenia gry, w którą chce się grać. Ekipa z Rockstar zgrzeszyła tworząc tę grę i dziękujmy im za to! Oto 7 grzechów głównych GTA Liberty City Stories.
Grzech pierwszy – pycha. Kto jest najczęściej pyszny? Oczywiście ten, kto świetnie wygląda. Tak, LCS ma powody, aby być pysznym. Bo wygląda naprawdę niezwykle. Aż trudno uwierzyć, że PlayStation Portable ma aż takie możliwości graficzne! Ładna, niezwykle szczegółowa grafika, efekty pogodowe, ogrom. Jedynym mankamentem jest dość krótka linia horyzontu, przez co widzimy dorysowujące się budynki, ale zapewniam, że nie psuje nam to przyjemności z gry. Aż zadziwiające jest, że czas ładowania się kolejnych miast trwa ok. 10-15 sekund, to jest naprawdę bardzo mało. Ogólnie rzecz biorąc, grafika sprawia, iż możemy lepiej wczuć się w klimat gry. Jednak to następny grzech powoduje, że wsiąkamy w nią na całego.
Grzech drugi – chciwość. Niewątpliwie chciwość przyświecała twórcom gry. Widocznie chcieli zrobić świetną grę za wszelką cenę. Oznaką tej chciwości jest oprawa muzyczna. Nie wiem po co jest ten akapit, przecież wszyscy wiemy, że muzyka w każdej części GTA jest klasą samą w sobie. Szereg stacji radiowych pozwala nam słuchać właśnie tego, co lubimy. Od muzyki poważnej do popu. I jest także genialny Chatterbox FM, z idolem dzieci i dorosłych Lazlowem! Jak zwykle mamy powodu do śmiechu, słuchając rozmowy niezrównoważonych słuchaczy z prowadzącym.
Grzech trzeci (i najważniejszy) – nieczystość. Co jest nieczystego w Liberty City Stories? Fabuła! Pełna czarnych charakterów, zemsty, nieczystych zagrań. Ogółem jest wszystko to, co lubimy. Główny bohater – Tony Cipriani to prawdziwy włoski twardziel, który nieraz udowodni, że ma cojones. Oczywiście wszyscy go pamiętamy z GTA3, gdzie braliśmy od niego i jego mamusi misje w restauracji w Portland. Można powiedzieć, że to najlepszy bohater w historii GTA w trzecim wymiarze. O wiele łatwiej identyfikować się z nim niż z żyjącym w latach 80. i noszącym różowe koszule Vercettim, czy czarnym ziomem CJ-em. O bohaterze GTA3 nic nie mówię, bo do mnie anonimowy niemowa wcale nie przemawiał. Cała historia opowiedziana w LCS rozpoczyna się w momencie, w którym Tony wraca z przymusowego wygnania do Portland. Od razu zostaje przyjęty w gościnne progi rodziny Leone, kierowanej przez doskonale nam znanego Salvatore. A później? To co zwykle, narkotyki, przemoc, seks, czyli to, za co lubimy GTA. Co jeszcze lubimy w LCS? Myślę, że Grzech czwarty.
Grzech czwarty – zazdrość. Co wzbudza u każdego zazdrość? Oczywiście skóra, fura i komóra sąsiada. O ile skórą i komórą zajmę się później, teraz napisze małe co nieco o furach. Jak zwykle – mamy czym się rozbijać po mieście. Aż dziw, że tyle pojazdów zmieściło się do takiej konsolki. Samochody osobowe, ciężarowe, rodzinne, sportowe, motory, łodzie, motorówki i (jeśli trochę pokombinujemy) helikoptery i samoloty w postaci uwielbianego i legendarnego (nie)lota DODO. Naprawdę, pojazdy sprawią, że przejazd z jednego końca Liberty City na drugi będzie wielką przyjemnością. W tym miejscu dobrze też napisać, że jak zwykle dostęp do kolejnych części mapy uzyskujemy w czasie przechodzenia gry, ale zapewniam, że tym razem jest to najlepiej umotywowane fabularnie.
Grzech piąty – nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu. Grzech nieco naciągany, nawiązuje do tych aspektów gry, które były w SA, a w LCS ich nie ma. Niestety, mamy do czynienia z ‘czystym’ GTA. Bez jedzenia, pływania, zbyt szczegółowych przebieranek, siłowni, statystyk. Niewątpliwie ma to swój urok, jednak dla mnie jest raczej krokiem w tył, nawet uwzględniając mniejsze możliwości przenośnej konsolki. Jednak autorzy przygotowali szereg smaczków, które w jakimś stopniu rekompensują te braki. Możemy się przebierać, jednak system, na którym się to opiera jest pośredni między tym, co był w VC i w SA. Mamy gotowe zestawy ubrań, jednak nie musimy ich szukać po mieście, tylko wraz z wykonywaniem misji głównych i pobocznych dostajemy coraz to nowe ubrania, które dostępne są w naszych kryjówkach (są trzy savepointy, po jednym na każdą wyspę). W LCS, podobnie jak w GTA3 mamy do czynienia z Liberty City, zatem do dyspozycji mamy trzy wyspy: Portland, Staunton Island i Shoreside Vale. Przy omawianiu grzechu mówiącym o nieumiarkowaniu należy też wspomnieć o sporej ilości dostępnych broni. Mamy szereg ciekawych urządzeń służących do celów siania zagłady wśród niewinnej społeczności wirtualnej. Około 15 broni pogrupowanych jest w doskonale nam znane grupy typu: broń biała, ciężka, pistolety zwykłe, maszynowe, etc. Oczywiście zawsze możemy mieć przy sobie tylko jedną broń z danej grupy.
Grzech szósty – gniew. Gniew to jest coś co nierzadko będzie towarzyszyło Ci, drogi Czytelniku, podczas wykonywania misji w grze. Zadania mamy niezwykle ciekawe i jest ich dużo. Ok. 70-80 misji zapewnia nam ponad 100 godzin rozrywki. I to bardzo urozmaiconej. W wątku głównym będziemy mieli do czynienia zarówno z misjami typu: zawieś kogoś z punktu A do punktu B w czasie C, jak i polegającymi na sianiu zniszczenia w mieście za pomocą samochodu straży pożarnej. Do tego misje poboczne: karetki, straży pożarnej, policji. A także nowość, misje polegające na sprzedaży samochodów czy rozwożeniu turystów do ciekawych do fotografowania miejsc. Grzech ten odnosi się także do klimatu, który wywiera na mnie chyba największe wrażenie z wszystkich gier należących do serii GTA. Trochę mroczny, trochę wesoły do tego ciekawe wątki typu: pomaganie Donaldowi Love w wygraniu wyborów na burmistrza LC (czy wy też macie jakieś skojarzenia z pewnym kandydatem na prezydenta RP?).
Grzech siódmy – lenistwo. To mój grzech, nie chce mi się wymyślać jakiegoś połączenia tego grzechu z jakimś aspektem gry, zatem napiszę teraz podsumowanie. Najnowsza część serii GTA naprawdę nie musi się niczego wstydzić. To godny następca swoich wielkich poprzedników. Uważam, że w pełni zasługuje na ocenę 5+ w szkolnej skali. Dlaczego nie 6? Ponieważ, nie jest to gra idealna ani oryginalna, to wszystko już było. To jest tak naprawdę jedyna wada nowej części GTA. A zalety? Zalety to 7 Grzechów głównych najnowszej części serii GTA!
|
Post został pochwalony 0 razy |
|
